HOOFDSTUK II HOE HET VLIEGEND TAPIJT VAN ESTARTITO VERDWEEN.

Raad eens wat de 1e foto voorstelt en schrijf dat op in 'reactie''...

De 2e foto stelt Blacky de 2e, onze cocker spaniel voor,  geknuffeld door Carmen...
Op de 3e foto speelt Carmen met Blacky de 1e, onze Catalaanse herdershond...


























Na het grote feest in Paltamo waren er nog veel gezellige vergaderingen en bijeenkomsten. Het Verbond van Finse Hexen en Tovenaars deed haar best. Daarna werd de terugreis voorbereid. De Andere Hexendag was een groot succes geworden. De echte Midzomernacht was voorbij gegaan alsof het een mooie droom was. Maar het bleef ook overdag nog lange tijd licht.

Een aantal Spaanse gasten besloot te vertrekken. Maar Rauric de Onstuimige wilde nog een tijdje in Finland blijven net als Pimmetje Postduif en Appie Albatros. Er werd veel af gejankt door de Finse Hexen en Tovenaars toen ze hun Spaanse vriendinnen en vrienden zagen vertrekken. Na Midzomer volgen elk jaar veel maanden met een ijzige kou en een langdurende diepe duisternis.

Een paar heel aardige Finse trolletjes vroegen of ze een inreis-visum nodig hadden om Spanje binnen te komen. De Spaans/Catalaanse Tovenaar Estartito wist helemaal zeker dat de invoer van trollen en aanverwante mensen maar ook van artikelen vrij was. Ze konden ook meereizen op het Vliegend Tapijt als ze zich aardig, beleefd maar wel lachebekkerig gedroegen. Ook mochten ze Catalaanse mensen die paddestoelen of wilde asperges of van die zalige eetbare slakken aan het zoeken waren niet lastig vallen. Een Finse trol zou die Catalanen de stuipen op het lijf jagen.

Een paar stevig uitgevallen Viking-spinnen met hoog opgezette zeilen waren ontzettend benieuwd naar het leven van de mensen in Spanje. Hun voorouders hadden dat enorme land tenslotte al veel eeuwen eerder bezocht en er veel goeds achtergelaten. Ook hadden ze mooie verhalen verteld over stierenvechten en over rennen voor de stieren uit in een erg mooie stad die Pamplona heet. Hun voorouders waren wel spinnen maar gingen in de gedaante van gewone mensen die het toch wel echt koud hadden. Ze zagen er nogal wild uit en hadden daarom cadeaus meegebracht.

De vrouwelijke trolletjes begonnen toen wat terug te krabbelen. Spanje ligt erg ver weg van Finland en is een land met nog heel veel machisme. Nou, de betekenis van dat woord moet jezelf zoeken. Laat ik me maar beperken en zeggen dat Spaanse vrouwen echt te lijden hebben van hun mannen.
En daarvan moeten van die heel zachte en vriendelijke Finse trolletjes niks hebben. Ze waren niet allemaal aan de man maar het Finse mansvolk behandelde trollen heel goed en altijd beleefd.
Tovenaar Estartito had veel geduld maar wilde nou toch wel naar huis. Tenslotte was het volop Zomer in Spanje. Op zijn boot in Estartit kon hij uitrusten zolang hij maar wilde. Daar kon hij ook heel kalm en geconcentreerd de nieuwe toverspreuken oefenen die hij in Finland had geleerd.

Ook Troela wilde wel terug maar Branine wilde eerst nog een paar potjes in zee gaan zwemmen.
Pasthur had duiken geleerd in een van die ijzig koude Finse meren. Hij wilde graag eens weten wat hij met alle kennis van duiken die hij had opgedaan in de warme Middellandse Zee kon doen. Misschien zou hij een paar opschepperige vrienden eens een lekker koud Fins lesje kunnen leren.

Het gezelschap bereidde zich voor op het vertrek. Het Vliegend Tapijt werd op de oever van het Potamo-meer neergelegd. De drie bij vier meter dikke Smyrna-wol lag nu wel heel dicht bij de Noordpool: het was een wonderlijk gezicht. Norelca Latuminunen begon aan een afscheidswoord maar verslikte zich. Dart gebeurt ook met iedereen die haar achternaam niet heel langzaam drie keer hardop leest. Probeer het maar eens met de naam van deze Finse dame én heks ! Er zat een dikke traan dwars in haar linkeroog en haar keel was helemaal droog. Ze hikte tenslotte iets op dat het meest leek op een zin met de betkenis 'dat we dit elk jaar moeten doen'.

Daarna vroeg ze de groeten te doen aan Krietwelm die thuis was gebleven om op het Kasteel te passen. Ze bedoelde natuurlijk Friethelm maar die rare naam kon ze nog steeds niet uitspreken.
Hoe vaker ze probeerde heel langzaam en voorzichtig F R I E T H E L M te zeggen, hoe minder ze ervan terecht bracht. Tenslotte barste ze in tranen uit en begon toen ook nog om haar moeder te roepen. Die werd precies vandaag drieduizend jaar oud. Haar moeder Norelcia was een paar eeuwen geleden met vervroegd pensioen gegaan. Ze woont al heel wat eeuwen in een stevige toren van de Chinese Muur en dat is natuurlijk niet naast de deur aan je huis dat in Finland staat.

De wijze tovenaar Estartito nam toen een heel praktisch en eenvoudig besluit. Hij gaf Norelcia een ouderwetse en gezonde, dikke klapzoen. Daarin werd hij met veel plezier maar ook verdriet daarin gevolgd door Troela, Troelita, Branine en Pasthur. Rauric de Onstuimige kreeg al veel spijt.
Hij trok het gezicht van een lekkerbek bij wie net een biefstuk van het bord was gejat terwijl hij even omkeek. Later bleekdat de dief een toevallig passerend Pekineesje was. Dat lieve beestje had even vergeten dat hij zelf als nagerecht moest dienen bij een schrikwekkend uitgebreide Chinees-Indische rijsttafel.

Ook Pimmetje Postduif en Appie Albatros kregen helemaal het heen en weer. Samen begonnen ze wat rondjes te trekken boven het Paltamo-meer. Ze deden allebei ook mee aan een gezonde en frisse bemesting van de oevers van dat meer. Het rook wat raar maar was toch heel goed spul.
Ze vonden dat het echt hoog tijd werd om te vertrekken. De reizigers gingen allemaal op de warme Smyrna-wol van het Vliegend Tapijt zitten. Estartito deed dat nog niet want hij dacht heel diep na.
Hij ging toen op het tapijt zitten en vond de toverspreuk die het Vliegend Tapijt in beweging moest zetten. Zachtjes sprak hij een verschrikkelijk lange maar ook heel mooi klinkende toverspreuk uit... en daar ging het Spaanse gezelschap de lucht in.

Statig steeg het tapijt steil omhoog. Zo'n driehonderd meter hoog draaide het hele gezelschap met het prachtige tapijt een ere-rondje. Daarna scheerde het nog eens vlak over de hoofden van de verdrietige Finse achterblijvers. Iedereen wuifde naar ze. De Finse gastvrouwen en de Finse gastheren. Ook honderden heksen en tovenaars uit veel andere landen die waren uitgenodigd zwaaiden met hun bezem. De Finse trolletjes werden er helemaal draaierig van toen ze het zagen.



Een paar Viking-spinnen kregen zelfs een aanval van opgezette en helemaal bolle zeilen. Estartito besloot een andere weg te kiezen dan de heenweg want het zou een lange reis worden. Eerst vlogen ze over Lapland en daarna over Zweden en Noorwegen. Ze zagen mooie fjorden van bovenaf en de Spaanse reizigers werden er helemaal stil van. Daarna vlogen ze over Schotland om Nessie even te groeten. Die lag in het meer van Loch Ness al op hen te wachten. Ze sloeg als groet even vriendelijk met haar staart toen ze haar Spaanse vrienden over zag vliegen. Door dat 'eventjes slaan' ontstonden er geweldige overstromingen rond het heel grote Loch Ness. Boten met toeristen werden gewoon omgekiept. Er gebeurden geen persoonlijke ongelukken. Journalisten die elke Zomer in de maand augustus naar het meer van Loch Ness kwamen hadden al genoeg stof om hele kranten vol te schrijven.

Daarna vloog de Spaanse groep over de stad Londen. Daar lieten ze een vriendelijke brief met een lekker adelijk geurtje vallen voor de Engelse (of eigenlijk: Britse) Koningin. Ze pikten nog een klein stukje van Bretagne in het Westen van Frankrijk en vlogen toen meteen zuidelijk naar de Spaanse stad San Sebastian in het moeilijke en telkens opnieuw door aanslagen van een vrijheidsbeweging gepeste Baskenland. Van daaruit ging het over de prachtige bergkam van de Pyreneeën richting Costa Brava. Dat betekent 'Woeste Kust' in het Nederlands. Het vliegend tapijt zeilde over de Baai van Rosas en draaide langzaam in de richting van de Medas Eilanden.


Dit is een van de Medas Eilanden

Onze reizigers zagen het Kasteel al liggen en begonnen te schreeuwen van opwinding. Nadat ze over de Medas Eilanden waren gevlogen in de richting van de kust begon het Vliegend Tapijt heel raar te doen. In het begin langzaam maar telkens wat sneller rafelde het uit en verdween zo onder onze reizigers...


Wat er toen met die vriendelijke Spaanse mensen gebeurde vraag je ?
Dat staat misschien in het volgende hoofdstuk.

EINDE VAN HOOFDSTUK II

P.S.1
Voor liefhebbers en amateurs en ook allerlei andere mensen schrijf ik de uitleg op van een van de meest beroemde toverspreuken ter wereld die heet:
ABRACADABRA
Hij komt uit het Grieks en wordt daar in die moeilijke Griekse letters geschreven als 'ABRASADABRA'. De spreuk komt voor uit die letters omdat Middeleeuwse mensen de 'S' aanzagen voor een 'C' maar uitspraken als een 'K'. Ze vonden die spreuk vooral op gesneden edelstenen die 'gemmen' worden genoemd. Gemmen heten daarom ook 'abraxasstenen'. In de gnostiek (nee, dat kun je niet eten) maar ik zal proberen het woord 'gnostiek' even uit te duiden.
'Gnostiek' komt via het Grieks in het Latijn en belandde later in de Nederlandse taal. Gnostiek betekent: kennis van diepe religieuze/godsdienstige waarheden. In het Latijn betekent 'abraxas' het getal 365 en volgt daarmee de cijferwaarde van de Griekse letters die ik helaas niet kan schrijven op mijn machine.
Maar vooruit met de geit: a=1, b=2, r=100 en s=200. Samen vormen die het aantal dagen van een gewoon jaar (dus niet van een schrikkeljaar).
Deze wijsheid heb ik overgenomen uit het werkelijk geniale 'Etymologisch Woordenboek' met als ondertitel: 'De herkomst van onze (Nederlandse) woorden'
Het boek is samengesteld door dr. P.A.F. van Veen in samenwerking met drs. Nicoline van der Sijs en een heleboel medewerkers. Het is uitgegeven door de uitgeverij Van Dale Lexicografie die kantoren heeft in Utrecht en Antwerpen.
Het ISBN is: 90-6648-302-4 Het is een gebonden boek. Aan deze uitleg heb ik wat zitten knutselen om het voor iedereen wat gemakkelijker te maken. Je vindt de uitleg op de bladzijden 29, 292 en 306 van de eerste druk van het boek dat in het jaar 1990 is gedrukt en uitgegeven..
P.S.2
Heb ik nou net iemand horen zeggen: 'Schud dit maar in mijn pet ?'. Als je je de ballen interesseert voor dit soort geschrijf moet je dat rustig schuddend doen Maar als je geen pet hebt kun je het ook rustig in een pannetje of een hoed schudden en dan omkiepen in de dichtstbijzijnde vuilnisbak.
Als je dat NIET doet krijg je geheid ook nog de politie aan je nek !